cerita semalam..

.: hati saya bercerita...

semalam..apa ye yg saya dh buat semalam? yg pasti saya bermohon moga hari ini lebih baik dr semalam... nak cerita jugak ke cerita semalam? disebabkan saya rajin terlebih sikit hari ini...boleh lah saya nak menaip dgn senang hati. hehehehe...moga2 tak basi bila dibaca sbb ini cerita semalam..

lebey kurang pukul 10 lebih, "oii, bangunlah!" sgt susah untuk saya kejutkan abg saya yg seorang ni..huuhuhu, saya cuma ada seorang abg shj. memaksa dia utk bangun pagi dan jadi driver saya ke menara jati ambik masa hmpir setengah jam..nak buat apa? saya terpaksa bunuh setem hasil yang menyusahkan saya ni..alah..setem hasil yang kna letak kt borang perjanjian pelajaran yg berkaler biru tuh! sebenarnya..saya tak suka nak pegi sana. sebabnya..saya tak reti..dan mana saya tau buat benda2 gini.. kesimpulannya..saya tak suka sbb saya tak reti.. b***h benar kah saya?

uhuhu, saya rasa tak kot sbb saya pass spm with flying colours..muahahaha...urusan2 harian yg selama ni abah saya buat terpaksa saya tempuhi dgn tabahnya pulak ('_'!) semua urusan utk register di cenfos uia harus saya buat sendiri..of course dgn bntuan abah saya utk dptkan cop2 pengesahan, saksi n all the stuff lain2 yg berkaitan dgn kerja sign2 borang dan sijil nih..

balik pada cite semalam..buat benda baru yg saya tak tau dan tak reti selalu buat saya bengang dan malu..but yet, everytime i went through it, it can't be denied that i've learnt something..saya belajar baiki PR saya yg dr dulu saya maklumi sgt teruk, saya belajar macam mana jumpa org yg saya tak kenal dan tebalkan muka utk buat urusan..saya belajar...utk ckp dgn clear and straight to the point..jgn belit2...itulah..mcm saya ckp sblum ini..

"I ask for strengh and Allah gives you difficulties to overcome.."-kenapa lah saya asyik guna yg ini je:)

thank you Allah for giving me this chance walaupun onak dan cabaran harus saya tempuhi...ceeeewah..kalau idak, saya boleh kna sumpah jadi katak bawah tempurung..uhuh, banyak lagi yang saya belajar...yg paling penting, saya sedar bahawa mnjadi seorg daie memerlukan saya ada PR yg baik..kalau ckp berdegar2 time usrah atau majlis ilmu je, tak boleh pakai dalam masy, tak guna! yg penting utk menyampaikn ISLAM pd masy bukan menyorokkan dan tak usah lah anggap org lain tak layak! jalan lurus menuju Allah bukan milik saya dan teman2 yg sefikrah je..tp org lain yg jahil pn ada hak utk berada di jln ni..dan tanggungjawab siapa lagi utk usaha kan kenalkan mereka pd jalan ini? atau sekurang2nya utk buat masy ini mengenal ISLAM yg sebenar kalau bukan saya?

syukur... kesal kerana malu dan bengang saya bila buat urusan harian ini tak berpanjangan kerana saya tahu saya belajar sesuatu hari itu! bak kata sms kawan saya, manfaatkan pengalaman sebagai hikmah dalam beragama, manfaatkan fikiran sbg keindahan beragama...

utrujah: "always look at the bright side of life..."-ini quote yg popular saya guna utk essay english saya zaman sekolah dulu2:)